نقش دوستان در شکلگیری شخصیت نوجوانان
نظارت و کنترل بر معاشرت کودکان و نوجوانان
داشتن دوست و برقراری روابط اجتماعی بادیگران از نیازهای اساسی فرزندان بخصوص در سنین نوجوانی و جوانی است. گرچه رفیق خوب و شایسته برای کلیه طبقات مردم در تمام ادوار زندگی ارزنده و مهم است ولی برای نسل جوان اهمیت بیشتر دارد، زیرا جوانی دوره گسترش دوستیها و رفاقت با همسالان است و جوانان که در آستانه زندگی اجتماعی قرار گرفتهاند میتوانند به وسیله رفیق خوب و بافضیلت، شخصیت خود را تقویت کنند و استعدادهای اجتماعی خویش را به فعلیت در آورند و خود را برای فعالیتهای دامنهدار اجتماعی فردای خویش مهیا سازند.(1)
در این دوره از یک سو عواطف نوجوان نسبت به دوران کودکی عمق بیشتری پیدا میکند، دوستیهای سطحی و تصادفی دوران کودکی تبدیل به دوستیهای عمیق و انتخابی میشود؛ گرچه از تعداد آنها کاسته میشود اما بر عمق و استحکام آن افزوده میشود؛ از سوی دیگر، نوجوان که در پی کسب استقلال از خانواده و بزرگسالان است به طور طبیعی به گروه همسالان توجه و گرایش پیدا میکند. گویی پیوستن به آنها زمینه استقلال او را از بزرگسالان فراهم میکند و نیاز او به حمایت و همدردی که تا دیروز آن را در خانواده و در ارتباط با بزرگسالان میجست برآورده میسازد؛ علاوه بر آن، نوجوان که خود را با دنیایی تازه روبهرو میبیند و از چهار سو با
عوامل و انگیزههای نوظهور و ناشناخته مواجه میشود، احساس تنهایی میکند. پیوستن به گروه همسالان این احساس تنهایی او را تا اندازهای برطرف میسازد.
این عوامل سبب میشوند که گرایش نوجوان به همسالان و دوستان و اثرپذیرش از آنها به بیشترین حد خود برسد.(2) به گونهای که سن نوجوانی را سن رفاقتبازی خواندهاند دوست و معاشر اصولاً در جان و دل انسان اثر میگذارد و حتی باور و ایمان او را تحت تأثیر قرار میدهد (اَلْمَرءُ عَلی دینِ خلیله و قَرینه).(3)
بررسیهای علمی نشان میدهد که در دوره نوجوانی، اثرپذیری نوجوانان از همسالان از هر کس دیگر ـ از قبیل خانواده و معلم بیشتر است. تأثیر دوستان گاهی به حدی است که میتواند بر نقش و تأثیر والدین غلبه کند، حتی اگر خانواده کودک سرشار از فضیلت باشد. همچنان که در آیات قرآنی آمده و در ادب فارسی تجلی یافته است که فرزند نوح پیامبر چند صباحی با همنشینان بد نشست و برخاست کرد از بیت نبوت برید و به گمراهان پیوست.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( جمعه 89/1/27 :: ساعت 12:19 صبح )
رفقای ناباب از راه مانیتور وارد خانه می شوند
وقتی بچهها پشت میز کامپیوتر مینشینند خواب آرامی چشمهایمان را سنگین میکند و میگوییم: بچهام زیر سرم است. بیرون نرود خیالم راحت است. حالا دیگر او سرکوچه نمیایستد که لات شود. با آدمهای ناباب نمیچرخد که از راه به در شود. در این خانههای کوچک و کوچههای تنگ مزاحم همسایهها نمیشود و میشود یک نفس راحت کشید. خدا رحمت کند کسی را که این کامپیوترها را اختراع کرد!
درست است، بچهها دیگر به خیابان نمیروند، اما در عوض با یک دنیای مجازی و یک دنیا مشکلات و آسیبهای جدید آشنا میشوند.
ما بچهها را نمیگذاریم بیرون بروند و با دیگران ارتباط داشته باشند و فکر میکنیم اتاقشان امنترین جای دنیاست. در حالی که دیگران از همان فضای مجازی به سراغ فرزندان میآیند.
دختران و پسرانی که نمیشناسیم و نمیشناسند و حتی براحتی میتوانند در مورد نیات و هویت خود دروغ بگویند با آنها آشنا میشوند و چت میکنند.
دام دوستیهایی گسترده میشود که گاه دردسرساز است.دردسری که مریم هنوز با آن درگیر است. مریم دختر 27 سالهای است که توسط خانواده همه روابط و فعالیتهای او بشدت محدود و کنترل شده است. چندی پیش او با یک دوستی اینترنتی عکس خود را برای یک سایت دوستیابی فرستاد. بعد از مدتی با شخص مورد نظر قرار گذاشت که او را ملاقات کند.
او شخص مورد نظر را هرگز ندید اما تلفنهای مشکوک و تهدید و مزاحمت اشخاص ناشناس از آن پس شروع شد.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( جمعه 89/1/27 :: ساعت 12:18 صبح )
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.